Pitanja ženske književne tradicije iz ugla transilvanijske drame

Apstrakt

Analize u poslednje dve-tri decenije pokazale su da pitanju ženske književnosti, ako  želimo preciznije da razumemo kretanja kanonizacije i književnog sećanja, valja pristupiti strukturalno. Postojanje i materijalnost ženske književne tradicije mogli bi značiti da iskustva, spisateljske prakse i žanrovsko stvaralaštvo autorki stupaju u međusobni dijalog, umrežavajući se unutar književne tradicije. Rad istražuje mogućnosti konstrukcija ove tradicije u mađarskoj književnosti u Transilvaniji, postavljajući hipotezu o četiri tipa obrazaca zaborava u perspektivi strukturalnog nestanka slepih tačaka književne tradicije. Od ovih obrazaca najmanje dva uključuju i pozorišne umetnike. Recepcija dramskih pisaca nudi studije slučaja za proučavanje ove problematike, koje su pogodne za nijansirano karakterisanje uloga autorki u transilvanijskoj mađarskoj književnoj tradiciji.