ULOGA KATOLIČKIH ŽENSKIH REDOVA U SOCIJALNOM I NARODNOM OBRAZOVANJU IZMEĐU DVA SVETSKA RATA U MAĐARSKOJ

Apstrakt

Nastanak papske enciklike Rerum Novarum, objavljene 1891. godine, nagovestio je ponovno oživljavanje interesovanja za socijalnu situaciju nižih slojeva društva i u crkvenom kontekstu. Taj uticaj u mađarskom „neobaroknom“ kulturnom okruženju između dva svetska rata takođe se snažno osetio u praksi Katoličke crkve, uz podršku paternalističke Hortijeve vlade koja je dopunjavala ideju pomoći sa isticanjem dužnosti da bi sebi stvorila odanu i stabilnu socijalnu pozadinu moći. Pored toga, u tom razdoblju se narativ o ženama takođe promenio. Cilj ovog rada je da se otkrije kako se ovaj složeni program pojavljuje u programu nove vrste – socijalno zasnovanih – ženskih monaških redova koje je oživeo katolički procvat, sa posebnim osvrtom na žene kao ciljnu publiku. Autor je do odgovora dolazio analizom primarnih i sekundarnih dokumenata. Pojavljuje se slika posvećene ženske zajednice koja je uložila ozbiljne napore da ublaži socijalne nedaće, primenjujući tradicionalne i nove metode, poput narodne kulture na koju se u onom razdoblju stavljao izuzetan naglasak.